Szanowni Państwo!!!
Informujemy, że w Przychodni przy ul. Saskiej 61
rozpoczyna działalność
Ośrodek Środowiskowej Opieki
Psychologicznej i Psychoterapeutycznej
dla Dzieci i Młodzieży
świadczący pomoc osobom z zaburzeniami emocjonalnymi, psychospołecznymi oraz psychicznymi.
Ośrodek oferuje świadczenia w zakresie porad psychologicznych, diagnostycznych, sesji psychoterapii (indywidualnej, rodzinnej, grupowej), sesji wsparcia psychospołecznego, wizyt domowych/środowiskowych w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia.
Do Ośrodka Środowiskowej Opieki Psychologicznej i Psychoterapeutycznej nie jest wymagane skierowanie.
Zapisy prowadzone są w Przychodni przy ul. Saskiej 61 pod numerem telefonu 22/617-67-33 lub 22/617-67-07
CAŁODOBOWA BEZPŁATNA INFOLINIA DLA DZIECI I RODZICÓW REKOMENDOWANA PRZEZ MEN 800 080 222 -
pomoc doświadczonych psychologów, pedagogów i prawników.
Więcej informacji na stronie www.liniadzieciom.pl
Poradnia Psychologiczno Pedagogiczna nr 16 zaprasza do kontaktu https://ppp16.waw.pl/
Polecane materiały: https://ppp16.waw.pl/aktualnosci/?post=przydatne-materialy-i-informacje
Przedszkole objęte jest opieką Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej nr 16
ul. Siennicka 40
tel. 22 610 21 32
www.ppp16.waw.pl
Psycholog mgr Anna Gromek pełni dyżur w poradni:
poniedziałek: 15:00 - 19:00
czwartek: 15:00 - 19:00
Możliwy jest kontakt za pomocą poczty elektronicznej: anna.gromek@ppp16.home.pl
Adaptacja dziecka do przedszkola
Rozpoczęcie edukacji przedszkolnej przez dziecko jest ważnym przeżyciem zarówno dla niego, jak i jego rodziców. Dla wielu dzieci pójście do przedszkola oznacza pierwsze kontakty z grupą, co wiąże się ze zmianą dotychczasowego trybu życia. Dziecko uczy się nowej dla siebie roli przedszkolaka. Nowe warunki budzą czasami niepokój i niepewność. Dziecku potrzebne są pozytywne doświadczenia i czas, aby zaakceptować nową sytuację i przystosować się do niej.
:-) Najważniejsze jest, aby nauczyć dziecko samodzielnego wykonywania jak największej liczby czynności: samodzielne jedzenie, mycie rąk, załatwianie potrzeb fizjologicznych, zdejmowanie i ubieranie części garderoby. Bardziej samodzielne dzieci zwykle przeżywają mniej lęków, bo nie są tak zależne od innych.
:-) Wyrabiaj u dziecka pozytywne skojarzenia z przedszkolem.
:-) Czytaj dziecku książeczki o przedszkolu, baw się z nim w „wycieczki przedszkolne”, w „spożywanie posiłku w przedszkolu”; w zabawie zwracaj się do niego jako do przedszkolaka.
:-) Korzystaj podczas zabawy z dzieckiem z materiałów plastycznych, z którymi dziecko zetknie się w przedszkolu (kredki, farby, plastelina itp.) .
:-) W miarę możliwości dostosuj rytm domowy do takiego, jaki panuje w przedszkolu (np. zbliżone pory posiłków i drzemki).
:-) W domu urozmaicaj jadłospis, zachęcaj do próbowania nowych potraw, smaków. Nie podejmuj za dziecko decyzji dotyczących jedzenia; jeśli nie ma alergii na pokarmy, zachęcaj je do ich zjadania. Dzieci często zapominają, że czegoś nie lubią i w towarzystwie rówieśników zjadają wszystko.
:-) Postaraj się zorganizować poranki tak, żeby się nie spieszyć – znajdź czas na poranne przytulanie, na rozmowę w drodze do przedszkola, jaki fajny dzień przed wami: mamy i taty w pracy, a dziecka w przedszkolu.
:-) Nie lekceważ lęków dziecka przed rozstaniem. Nie zamartwiaj się jednak w domu czy w pracy, jeśli rozstanie z dzieckiem było ciężkie. Dzieci, po wyjściu rodzica, uspokajają się bardzo szybko i zaczynają się bawić.
:-) Pozwól dziecku na zabranie do przedszkola ulubionej zabawki czy książeczki, dzięki której wzrośnie jego poczucie bezpieczeństwa.
:-) Nie przedłużaj rozstań w przedszkolu. Dziecko najlepiej przekazać pani lub odprowadzić do sali z „buziakiem”. Panie zaopiekują się nim, zainteresują czymś ciekawym i zachęcą do wspólnej zabawy.
:-) Skupiaj się na pozytywach, jakie mogą spotkać dziecko w przedszkolu (np. mówiąc "słyszałam, że w tym tygodniu idziecie na wycieczkę do parku szukać jesieni!"), a nie na negatywach ("może wcale nie będziesz tak tęsknił?”). Nie pozwól na to, by dziecko zbyt długo zamartwiało się możliwymi nieszczęściami, które mogą je tam spotkać.
:-) Dotrzymuj słowa i przychodź po dziecko o ustalonej z nim porze. Powiedz dziecku, kiedy i przez kogo będzie odebrane z przedszkola. Określ czas: po obiedzie, po podwieczorku. Zanim wyjdziesz
z przedszkola, pocałuj swoje dziecko, przytul je na moment i radośnie powiedz: baw się dobrze - do zobaczenia!
:-) Porozmawiaj z dzieckiem o nowej sytuacji i traktuj chodzenie do przedszkola jako naturalną rzecz (taką jak chodzenie mamy i taty do pracy). Staraj się nie wątpić przy dziecku w sensowność swojej decyzji o wysłaniu go do przedszkola.
:-) Nie ustępuj dziecku, gdy płacze i protestuje. Jeżeli raz ustąpimy, np.: „dobrze, dziś zaprowadzę Cię do babci, ale jutro już nie będziesz płakać, jak przyprowadzę cię do przedszkola” – pokażemy mu, że tak naprawdę to nie musi chodzić do przedszkola, gdyż mama i tata zawsze znajdą jakieś rozwiązanie. W ten sposób okres adaptacyjny może się przeciągnąć.
:-) Zauważaj najmniejsze sukcesy już od pierwszych dni i chwal swoje dziecko za dzielność.
:-) Nie wypytuj o to, co się wydarzyło w przedszkolu tylko pozwól mówić dziecku o tym, co jest dla niego ważne i o czym samo chce powiedzieć.
:-) Stopniuj czas pobytu dziecka w przedszkolu – w pierwszych dniach postaraj się odbierać dziecko wcześniej.
:-) Daj sobie i swojemu dziecku czas na oswojenie się z trudną sytuacją i przeżywanie trudnych emocji.
„Wszystkiego, co naprawdę powinienem wiedzieć, nauczyłem się w przedszkolu – o tym jak żyć, co robić, jak postępować, współżyć z innymi, patrzeć, odczuwać, myśleć, marzyć i wyobrażać sobie lepszy świat”.
Robert Fulghum
Opracowanie: psycholog Anna Gromek